Czesław Noga, z wykształcenia inżynier górnik, obecnie na emeryturze. Od 2010 roku uczestniczy w zajęciach z malarstwa w Łańcuckim Uniwersytecie Trzeciego Wieku. W 2012 roku jego obraz „Biała Dama w Łańcucie” otrzymał III nagrodę podczas wernisażu „Salon Obraz Roku 2012” w Łańcucie. Brał udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych. Swoje prace prezentował m.in. na wystawie w Restauracji „VIS á VIS” przy Hotelu „Alfred Palace” w Łańcucie oraz na wystawie „Świadek Świętości – w hołdzie Janowi Pawłowi II” zorganizowanej w Bibliotece Pedagogicznej w Łańcucie. W czerwcu 2014 roku uczestniczył w zbiorowej wystawie członków grupy malarskiej Łańcuckiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku, w Urzędzie Marszałkowskim w Rzeszowie, a w lutym 2015 roku – w wystawie zorganizowanej w Łańcucie z okazji 40-lecia ruchu Uniwersytetów Trzeciego Wieku w Polsce. Brał też udział w wystawach poplenerowych organizowanych przez Uniwersytet Trzeciego Wieku.
Wyzwanie białego podobrazia
Malarstwo Czesława Nogi
Syndrom pustej kartki, czystego podłoża malarskiego – blokada albo wyzwanie… Co sprawia, że niektórym udaje się przemóc paraliżującą obawę przed ujawnieniem i zapisaniem przemyśleń, wewnętrznych napięć, emocji? Nie wystarczy do tego specyficzna wrażliwość estetyczna, typ uczuciowości, oryginalność wizji świata czy bogactwo wyobraźni. Ich odbicie znajdziemy wszak dopiero w stworzonych dziełach. Źródło decyzji o podjęciu twórczości artystycznej tkwi w doznaniach, przeżyciach i działaniach człowieka, często będących formą obrony własnej odrębności, i wymaga sprzyjających warunków ujawnienia sił twórczych.
Takie warunki znalazł zapewne Czesław Noga w grupie malarskiej Łańcuckiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku, z którą związany jest od siedmiu lat. Na obecnej wystawie w Saloniku Artystycznym KBP artysta prezentuje ponad czterdzieści obrazów o zróżnicowanej tematyce – głównie pejzaż, także z elementami architektury, kompozycje kwiatowe, konie.
W eksponowanych pracach widoczne są umiejętności artystyczne i wiedza, zdobyte podczas zajęć w grupie malarskiej, a ich wyznacznikiem jest warsztat, którego Czesław Noga uczył się przez tradycję, przekazywaną w grupie. Oznacza to wykorzystanie i kontynuowanie wzorów charakterystycznych dla kręgu osób, z którymi najczęściej pracuje. Mimo to jego obrazy to świat odrębny – sposób postrzegania rzeczywistości i jej odzwierciedlanie w wyjątkowo stabilnych zestawieniach barw i kompozycjach podkreślają jego indywidualny charakter. Może nadeszła pora, by uwierzyć w słuszność własnej koncepcji tworzenia?
Malarstwo Czesława Nogi odznacza się także tym, że artysta pragnie swój pomysł – wizję przekształcić w dzieło sztuki, także przez „poprawianie” ukończonego obrazu. Jakby realizując spontaniczny akt twórczy nie wiedział jeszcze, jak ostatecznie wyglądać będzie jego dzieło. Siłą sprawczą procesu twórczego jest ogólna koncepcja obrazu, domysł, że ukierunkowane działanie przyniesie zamierzony rezultat.
Gdyby więc nawet eksponowane obrazy nie urzekły nikogo harmonią kolorów czy maestrią opracowania szczegółów, to – być może – zachęcą i ośmielą wielu zmagających się ze skrzętnie skrywaną „dyspozycją twórczą” do podjęcia wyzwania czystego podobrazia. I już to tylko będzie wystarczającym powodem do zaprezentowania twórczości Czesława Nogi w Saloniku Artystycznym Krośnieńskiej Biblioteki.
Stanisław Wójtowicz
 |  |  |  |  |  |  |  |
 |  |  |  |  |  |  |  |
 |  |  |  |  |  |  |  |
 |  |  |  |  |  |  |  |
 |  |  |  |  |  |  |  |
 |  |  |  |  |  |  |  |
